هوا هوای تجلی‌ست، دوستان! صلوات            به شکر مقدم آن یار مهربان، صلوات

به دیده‌بـوسی باران، درخـت‌ها! لبخند            به پای‌کوبیِ خورشید، آسمان! صلوات

شهابی از وسط چشمه‌های نور گذشت            ستاره‌های گهـرریز کهکشان! صلوات

وزید باد بهـار، آی شاخـه‌های جـوان!            به چشم‌روشنی باغ و باغبان، صلوات

دوباره رو به چـمـن کرد شاه قـبـّۀ گل            به یمن خندۀ شمشاد و ارغوان، صلوات

بر این دقایق زرّین و رنگ‌رنگ، درود            بر این ترنم و آن شور ناگهان، صلوات

تمام دشت شکوفاست از شـقایق سرخ            رسیده موسم آن رستخیز جان، صلوات

هوا هوای تجلی‌ست، دوست آمده است            به «میم» اول «معشوق» عاشقان، صلوات